From: "Icee" <icee@chello.nl>
Subject: De strijd van een vader tegen Scientology.
Date: 2000/05/10
Message-ID: <8fai1u$81q$5@spectra.a2000.nl>
X-Priority: 3
X-MimeOLE: Produced By Microsoft MimeOLE V5.50.3825.400
X-Complaints-To: abuse@a2000.nl
X-Trace: spectra.a2000.nl 957926270 8250 24.132.98.84 (10 May 2000 02:37:50 GMT)
Organization: Marin Science Inc.
X-MSMail-Priority: Normal
NNTP-Posting-Date: 10 May 2000 02:37:50 GMT
Newsgroups: nl.scientology


'INTERNETAVISEN JP'. DK.
20.02.00.

De strijd van een vader tegen Scientology. (DK)

De eerste tekens kwamen in ´t najaar 1995 dat er iets niet in orde was:
Søren kwam niet meer zo vaak naar zijn ouderlijke huis in Stenløse als
vroeger en als hij eindelijk een keertje kwam was hij altijd moe en
afwezig.De ouders waren verbaasd omdat Søren altijd een blij en vrolijk
kind was geweest, maar hun zoon verklaarde dat het kwam doordat hij
begonnen was op een dans- en een avondschool. Dansen was nimmer
Søren´s sterke kant geweest. De jonge ingenieurstudent was tot nu toe
alleen maar geinteresseert in wetenschappelijke onderzoek geweest.
Dus waarom niet? Later kwam de bezorgheid toch weer terug. Søren´s
bezoekjes werden nog zeldzamer en hij zag dan ongesoigneerd uit met
gekreukelde vieze kleren. De ouders vonden het moeilijk om met hem
te praten en Søren beantwoorde al hun vragen in korte en harde zinnen
en als ze vroegen of hij in slecht humeur was, sloeg hij onmiddelijk over
in een soort 'zonneschijn praatjes' zoals zijn vader ze noemde. Søren
kon bijv. zijn moeder overdreven gaan vleien over de nieuwe gordijnen
of tegen zijn vader zeggen dat het "verdorie hartstikke knap" was dat hij
de auto gewassen had. Ole en Anne Andersen raakten gefrustreerd.
Hun zoon kwam alleen maar met moeite naar familiefeestjes, kerst
en oudejaar en de ouders zagen hoe Søren langzaam maar zeker ten
onder ging. Hij verloor gewicht, werdt bleek en kreeg zwarte kringen
onder zijn ogen. Op een dag kwam Søren thuis en vroeg of hij wat geld
van zijn ouders kon lenen. Søren had zijn jeugd-spaargeld, hij kreeg
het gebruikelijke studiegeld van de staat, hij had een job en de ouders
maakten geregeld geld over op zijn bankrekening. De vader  vroeg hem
voorzichtig of hij in de problemen zat - pyramidespel of zo - maar dat
veroorzaakte alleen maar dat zijn zoon explodeerde. "Hij  schreeuwde
dat ik geen vertrouwen in hem had, smeet keihard een tijdschrift door
de kamer, gooide een stoel omver en liep de deur uit.", vertelt zijn vader.

Vandaag zit de grijsharige vader alleen in de grote familievilla in
Stenløse op Sjaelland. Het is lang geleden dat er feestjes werden
gehouden in de feestzaal in de kelder. De woonkamer lijkt op een
soort magazijn omdat de meeste meubels weg zijn en er daarvoor
een grote hoeveelheid kartonnendozen met electronische apparatuur
in plaats voor is gekomen, die Ole Andersen verkoopt om te kunnen
leven. De 52 jarige man heeft koffie en kaas-boterhammen gemaakt,
maar hij vergeet volkomen te eten. Tijdens zijn verhaal staat hij vaak
op en loopt hij rusteloos heen en weer in de keuken waar de lege
witte muren de indruk geven dat het om een onbewoond huis gaat.
Hier hebben ze zich anders wel zo gezellig vermaakt: Anne, Ole,Søren
en zijn broertje Hendrik. Ole Andersen herinnert zich hun familieleven
als iets idyllisch met fijne vakanties, voetbal in de tuin en de lange
zomeravonden...... helemaal tot de scientology-organisatie in het
beeld kwam. "Het is onmogelijk om een gezamelijk familieleven te
hebben als een van de familie ingezogen is in Scientology. Dan heb
je in je midden altijd een blinde kameraad, die je uit elkaar haalt,
kapotmaakt en manipuleert," zegt Ole Andersen.

In de loop van 1996 en 1997 werd Søren alleen maar meer gesloten.
Het veranderde er niets dat zijn ouders een kleine woning voor hem
kochten zodat hij niet in een kleine college-kamer hoefde te wonen.
Søren belde nooit naar huis, nam nooit de telefoon op en was bijna
nooit thuis als de ouders langs kwamen. Søren vertelde dat hij
verkering had gekregen met een meisje met de naam Marlene, maar
hij stelde haar niet voor aan zijn familie. Tegelijkertijd maakte hij zich
boos over de levensstijl van de ouders. "Jullie leven is saai, vals en
verkeert," deelde hij mede toen hij kwam opduiken op zijn broer´s
eindexamen feest. Het werd juist zijn kleine broer Hendrik, die de
alarmbel ging luiden. Hij ging bij zijn broer inwonen toen de vakantie
voorbij was en hij met zijn studie begon en kon snel wat bijzondere
waarnemingen doorvertellen. Søren at niet en de rekeningen werden
niet betaald.  Tegelijk vertelde zijn grote broer over rare belevenissen
uit vroegere levens waarin hij ridder samen met Richard Lionheart
was geweest, hij in ruimteschepen had gevlogen en een familievader
in de middeleeuwen in Ierland was geweest . Ole Andersen was
geschokkeerd en reed naar de woning van zijn zoon om de situatie te
bespreken met Hendrik.. Søren was zo als gewoonlijk niet thuis en de
vader ging op onderzoek uit in zijn kamer. Verborgen achter een laken
vond hij toen een boekenkast geheel gevuld met scientology boeken
en een mysterieus apparaat bestaande uit een doos en twee metaal-
blikken met el-snoeren, de zogenaamde e-meter die scientologen
gebruiken tijdens hun 'therapie'. "Ik was volkomen kapot ervan. Voor
het eerst begreep ik  nu alles in zijn geheel," vertelde Ole Andersen.
Het was toen 26.aug.1997. De volgende dagen die afgewisseld werden
met huilen en razernij, discussieerden Ole en Anne. Ole belde naar
'Dialog-centret' in Aarhus (DK.) - een christelijke organisatie, die secten
bestrijdt en kwam in contact met andere families die scientology van
dichtbij hadden meegemaakt. "Het leek alsof je een heleboel films zag
uit hetzelfde script gemaakt. Gehele families waren ten gronde gegaan
in stilte. "Ik besloot om de strijd aan te gaan." zegt Ole Andersen.

Søren moest uit Scientology  - koste wat het kost:

Een eerste mogelijkheid bood zich aan op 2 september ´savonds toen
Søren plotseling voor de deur stond met zijn nieuwe vriendin, Marlene.
Het jonge paar werd meteen binnen gevraagd. Er werden kaarsen
aangestoken, koffie ingeschonken en Søren kwam meteen ter zake
met: "Wat vinden jullie ervan dat ik scientoloog ben?" Dat veroorzaakte
gelijk een enorme ruzie tussen vader en zoon. Ole noemde alle
argumenten tegen scientology op, Søren schreeuwde en sloeg op de
tafel en de moeder begon te huilen. In de tussentijd zat de vriendin
Marlene goedkeurend naar Søren te knikken. Ole vroeg of ze 'een van
hun' was. "Ja, ik ben vele jaren scientoloog geweest en ben erg tevreden
ermee. Het is een goede en vriendelijke religie," antwoorde Marlene. Ole
waarschuwde dat je in schulden kon belanden vanwege Scientology,
maar zijn zoon antwoorde hem met een koude blik. "Vader, denk je dat
ik zwakzinnig ben? Ik zou er niet eens over dromen!" schreeuwde Søren
bijna. Zo eindigde de discussie. Marlene stond op en kreeg Søren zo ver
om mee te gaan.

Verdeeldheid voorkomen:

Achter bleven Ole en Anne, die haar man kwalijk nam dat hij te hard
opgetreden had tegenover Søren. "Misschien was scientology zo
slecht nog niet. Als ze nou gewoon ermee ophielden om de zaak
te discusseren", dacht Anne. "Anne´s gevoel ten opzichte van Søren
was zo sterk dat ze haar ogen totaal gesloten hield tegenover wat er
gebeurde," verklaart Ole. Thuis in de half-lege villa in Stenløse kan
Ole vandaag de bankafschriften van Søren doorbladeren. Sinds maart
1995 heeft de jonge student bijna iedere maand geld aan Scientology
overgemaakt. Tussen een paar gewone pin-betalingen door zie je grote
bedragen die naar Scientology zijn overgemaakt. Op een moment zie
je ook dat zijn rekening leeg loopt en hij een banklening moest nemen.
Op 16 januari 1997 werd een lening van dkr. 52.893 (±16.000 gulden)
bijgeschreven en er was geen twijfel waar het geld naar toe ging. Een
week later werd alles overgemaakt naar Scientology´s afdeling in Lyngby
(stadsdeel in Kopenhagen), de zogenaamde "Dianetics-instutuut". Een
maand later leende Søren weer dkr. 52.000, die deze keer omgerekend
werden naar dollars en vervolgens meteen overgemaakt werden naar
"International Association of Scientologists" in USA. Alles bij elkaar
besteede Søren ¼ millioen dkr (±75.000 gulden) in Scientology in twee
jaar tijd.
Kort na de grote familieruzie kwam het naar voren dat Søren probeerde
zijn woning te verkopen om meer geld te krijgen. Dit keer reageerde Ole
en Anne gelijk. Ze hadden 5 jaren gespaard voor de woning van Søren
en konden niet met het feit leven dat het geld in de grote kassa van
Scientology zou belanden. De ouders voorkwamen de verkoop, maar dat
kwam een verbetering van de verhouding naar Søren toe niet ten goede
en hij verhuisde naar een zolderkamer in een huis van Scientology in
Lyngby.
Tegen de protesten in van de ongelukkige Anne ging Ole Andersen
door met zijn poging om Søren uit Scientology te krijgen. Hij begon een
handtekening-aktie en belde naar verschillende scientology-leiders
om ze uit te schelden. Nu werd het helemaal onmogelijk om in contact
te komen met Søren. Volgens het persoonsregister van de politie werd
hij in november 1997 privaat ingelogeerd bij Scientology´s Lyngby-chef,
maar toen Ole de woning verschillende dagen geobserveerd had
ondekte hij dat Søren er helemaal niet woonde. Het zelfde patroon deed
zich voor op 3 andere dekmantel adressen.
In begin 1998 werd het te veel voor Anne en ze verlangde van Ole dat
hij de strijd tegen Scientology zou staken - in de hoop dat ze hun zoon
weer zouden zien. Anders wilde ze een echtscheiding. Ole weigerde
om op te geven en de breuk werd een feit. "Het doet vreselijk pijn om
je familie te moeten missen, maar ik wil ook niet alleen maar toekijken
hoe Scientology onze zoon verbergt en uitbuit. Het is een natuur-instinct.
Op de savanne gaat een leeuw ook over tot aanval als een van de jonkies
bedreigt worden," zegt Ole Andersen.

De toestand culmineert:

Na de echtscheiding gooide Ole zich met volle energie in de strijd
tegen Scientology. Hij kwam in contact met meerdere ex-scientologen
en organiseerde vele demonstraties voor het hoofdkwartier van
Scientology in Kopenhagen. Later ging hij voór een van de Scientology
cursus-gebouwen staan met een megafoon en waarschuwde tegen
hersenspoeling en geld-afpersing. "Scientology heeft mijn zoon
gestolen," riep de boze vader. De toestand escaleerde volledig op
zondag 15 feb. 1998 toen Søren plotseling in de keukendeur stond
vlak voor middernacht. "Ik heb hem nooit zo gezien. Hij was lijkbleek,
vies en vol haat", weet Ole nog. Søren was exstreem agressief.
"Je hebt mijn leven kapot gemaakt. Je hebt tewerkgesteld dat ik uit
Scientology gegooid ben en ik vergeef het je nooit!", schreeuwde
de zoon tegen zijn vader. Daarna liep Søren de trap op naar zijn
kamer boven, waar hij zich hard op de vloer smeet. Een paar
minuten later ging de vader boven en vond zijn zoon in een diepe
slaap. Hij was volledig ingestort.
Op dat moment had Scientology net Søren "PTS" - dat wil zeggen
potentieel oorzaak tot moeilijkheden -  verklaart met de rede zijn
conflict met zijn vader. Søren had te horen gekregen, dat hij niet
verder kon met scientology-cursussen voor hij zijn familie kon
"hanteren". "Scientology schatte in dat ze verder geen geld van
mijn zoon konden afpersen en besloot  hem als oud vuil eruit te
gooien. Daarmee hoopte ze ook mijn mond te kunnen snoeren,"
zegt Ole. In de begin zag hij de verklaring van Scientology als een
overwinning, maar in werkelijkheid was de situatie onveranderd en
sindsdien vastgelopen. Søren is nog altijd trouw aan Scientology
en hij "doneert" nog altijd geld aan de organisatie ondanks dat hij
niet deel mag nemen aan cursussen. En Ole gaat door met zijn
verbitterde tegenstrijd door lezingen te houden en een beroep aan
de autoriteiten om iets er aan te doen. "Ik ben bang dat Scientology
mijn zoon weer 'vergeeft' als ik het opgeef. Dan vreten ze hem
helemaal op en sturen hem naar het buitenland," zegt Ole. De
vader denkt dat Søren in de val gelokt is door wat in het oog
vallende wervings-posters die toen opgehangen waren op "
DanmarksTekniske Universitet" in Lyngby. "Breid uw horizon uit!
Verhoog uw intelligentie! Doe als Einstein"! was de boodschap.
Søren was net klaar met het lyceum met een eindopgave over Albert
Einstein en hij was diep onder de indruk van de geniale wetenschapper.
Daarmee had hij een eerste  motief om de "Dianetic-center" in Lyngby te
bezoeken en zich te onderwerpen aan de beruchte persoonlijkheidstest.
Pas later realiseerde Søren zich dat Dianetics gelijk stond aan
Scientology. "Daarna werd Marlene, die een ervaren scientoloog was,
uitgekozen om Søren´s "body" te zijn -om over hem te waken en zijn
totale gehoorzaamheid te verzekeren -.... Ik ben voor vrijheid van religie,
maar Scientology heeft niets met religie te maken en Søren heeft de
organisatie niet uit vrije wil gekozen. Hij is gemanipuleerd en
wijsgemaakt in een cynische en autoritaire secte.... Hij is als mens
kapot gemaakt", zegt Ole Andersen.

In de hoop dat hij wakker wordt:

Vandaag is er zo goed als geen contact tussen vader en zoon. "Ik hoop
dat Søren een keer iets van de oude hersencellen op gang krijgt, die wat
kritische vragen kunnen stellen. Waarom heeft hij zijn familie en vrienden
verloren? Waarom is zijn studie stopgezet? Waarom heeft het hem zo
veel geld gekost? Ik hoop dat hij wakker wordt en terug komt bij de
familie", zegt Ole Andersen. Ole heeft ervoor gekozen om in het openbaar
op te treden om andere families te waarschuwen tegen Scientology. Zijn
zoon heeft geweigerd om deel te nemen in dit verhaal. Zijn naam is
veranderd om zijn identiteit te beschermen.

Heri,

Icee.

http://www.geocities.com/jtd7/scientology.html

How many deaths in a "religion" is enough?
http://www.enturbulate.nu/